رنو تندر 90 وانت

وانت تندر90 آخرین عضو از خانواده لوگان محسوب می شود که شش سال در خط تولید قرار گرفت، اما این نوع بدنه از حدود دو سال پیش تا کنون هنوز در نسل دوم این خودرو مشاهده نشده است. جدا از این مسائل، آنچه این پیکاپ را از سایر مدل های مشابه و رقیب آن به ویژه در بازار داخلی متفاوت می سازد در واقع وجهه بسیار خوبی است که مدل سدان تندر سال هاست که در این بازار موفق به کسب و حفظ آن شده است، چرا که تندر90 پیکاپ عملا تمام خصوصیات مثبت و برجسته مدل های استاندارد این خودرو را نیز با خود به همراه دارد. در مورد طراحی ظاهری این وانت متوسط، موارد اشتراک بسیاری می توان با تندر90 یافت. نمای جلو خودرو مانند تمام وانت ها، بدون تغییر در قیاس با سایر مدل های استاندارد باقی مانده تا در صورتی که از آیینه عقب به آن نگاه کنید به هیچ عنوان نتوان به وانت بودن خودرو پی برد. اما تفاوت ها با متمایل شدن به سمت نمای جانبی کاملا آشکار می شود، جایی که تندر90 وانت با طول تقریبی 4.5 متر و به واسطه حذف نیمی از کابین حتی کشیده تر از مدل استیشن هفت نفره آن که خود اندکی بزرگتر از مدل سدان است، به چشم می آید. در این بخش، فرایند تبدیل کردن تندر 90 به یک وانت به خوبی صورت گرفته و فرم منحنی شکل امتداد سقف به سمت فضای بارگیری چهره ای آرام ولی زیبا را برای آن به همراه داشته است. سایر خطوط بدنه و خط کمربند شانه ای دقیقا مشابه با تمام تندر90 های دیگر است تا تفاوت خاص دیگری در این بخش وجود نداشته باشد. در نمای انتهای بدنه همانطور که از ماهیت خودرو پیداست، با طرحی کاملا ساده و فاقد هر گونه پیچیدگی رو به رو هستیم تا تنها این چراغ های بزرگ قرار گرفته در دو طرف در صندوق که آنها هم از مدل استیشن به عاریت گرفته شده اند، بیشترین توجه را به خود معطوف سازند. اما مهمترین بخش این وانت یعنی فضای بارگیری آن، دارای طولی برابر با 180 سانتیمتر است که سرتاسر آن به وسیله یک پوشش پلاستیکی مقاوم و ضخیم پوشیده شده، هر چند که در نمونه مورد بررسی یک صفحه فلزی مسطح روی آن پیچ شده بود تا ضمن محافظت از پوشش اصلی، تخلیه و بارگیری راحت تری را مهیا سازد. با ورود به داخل اتاق، دقیقا با همان فضای آشنای دیگر تندر90ها رو به رو هستیم و نکته قابل توجهی در مقایسه با نمونه سواری این خودرو وجود ندارد، اما در این میان برخی موارد مانند دو کیسه هوا برای راننده و سرنشین کناری برای خودرویی در این کلاس در داخل کشور امری عادی نیست و یک نکته مثبت برای آن به حساب می آید. در پشت دو صندلی کابین نیز فضایی با ظرفیت حدود 300 لیتر تعبیه شده تا برای قرار دادن وسایل ضروری جایگاه مناسبی باشد. وانت تندر90 در مدل فول تولید نمی شود، اما تجهیزاتی همچون کیسه هوا، ترمز ضدقفل، ایموبیلایزر ، فرمان هیدرولیک، کولر، پشت سری های قابل تنظیم، قابلیت تنظیم نور چراغ های جلو، قفل مرکزی و برخی تجهیزات رفاهی دیگر در این خودرو به صورت استاندارد نصب شده اند تا آسایشی همچون یک خودروی سواری برای راننده و سرنشین به ارمغان بیاورند. در بخش قوای محرکه همان پیشرانه باکیفیت 1.6 لیتری که طبق روال تندرهای ایران خودرویی، به صورت کاملا وارداتی تامین میشود و در سایر مدل های تندر90 موجود در کشور نیز مشاهده میشود با قدرتی برابر با 110 اسب بخار و گشتاور 148 نیوتن متر وظیفه تامین قوای این پیکاپ را بر عهده دارد. هر چند که کمتر کسی با یک وانت به رانندگی سریع اقدام می کند ولی به واسطه وزن خالص کمتر در مقایسه با مدل سواری، این خودرو از شتاب گیری بسیار عالی بهره می برد، چیزی که کمتر در مدل های همرده قابل مشاهده است!