رنو تواینگو

نسل سوم خودروی شهری رنو توئینگو در سال 2014 به بازار عرضه شد و حالا اولین فیس لیفت خود را تجربه کرده است. هرچند این به روزرسانی میان دوره ای تغییرات عمده ای را برای توئینگو به همراه نداشته است اما گزینه های شخصی سازی داخلی و خارجی آن را افزایش داده است. علاوه بر این، طی این فیس لیفت، پیشرانهٔ جدیدی برای این هاچ بک موتورعقب ارائه شده و ویژگی های اتصالی آن هم ارتقاء پیدا کرده است. در نمای جلویی توئینگو 2019 سپر جدیدی با ورودی هوای پایینی کوچک تر به همراه ورودی های هوای جانبی و همین طور گرافیک جدید جلوپنجره دیده می شود. برای این خودرو همچنین چراغ های جلوی جدید با دی لایت های C شکل یکپارچه طراحی شده که جایگزین نمونه های مجزای قبل شده اند. در نمای عقبی خودرو نیز سپر جدیدی با تزئینات کرومی به چشم می خورد اما بخش دیفیوزر مانند در این قسمت حذف شده است. در داخلِ توئینگو 2019 نیز کنسول مرکزی بروز شده و به دو پورت USB، خروجی AUX و دکمه های استارت/توقف پیشرانه، کروز کنترل و محدودکنندهٔ سرعت مجهز شده است. رنو همچنین برای این ماشین دو سیستم چندرسانه ای جدید شامل R&Go و Easy Link را هم در نظر گرفته که هردو از طریق یک نمایشگر هفت اینچی ارائه می شوند و هردو با کارپلی و اندروید اتو سازگاری دارند. سایر به روزرسانی های داخلی توئینگو نیز شامل دسته دندهٔ مدرن تر و محفظهٔ داشبورد دردار در همهٔ تیپ ها می شود. به گفتهٔ رنو، با ترکیبی از رنگ های بیرونی مختلف، تریم های داخلی، پکیج های خارجی و رینگ های آلیاژی، امکان ارائهٔ صدها ترکیب مختلف برای توئینگو فراهم شده است. رنو برای توئینگو 2019 پیشرانهٔ جدیدی بنام SCe 75 را هم ارائه کرده است. این موتور از نوع 1 لیتری سه سیلندر تنفس طبیعی بوده و 75 اسب بخار قدرت و 95 نیوتن متر گشتاور دارد که این نیرو توسط یک گیربکس پنج سرعتهٔ دستی به چرخ های عقب انتقال پیدا می کند. دیگر موتورهای توئینگو نیز شامل SCe 65 و SCe 95 می شود که دومی از نوع 1 لیتری سه سیلندر توربو با 93 اسب بخار قدرت و 135 نیوتن متر گشتاور است. نیروی این موتور به صورت استاندارد توسط یک گیربکس پنج سرعتهٔ دستی انتقال پیدا می کند اما یک نمونهٔ شش سرعتهٔ دوکلاچهٔ اتوماتیک هم برای آن قابل سفارش خواهد بود.